- Toon relaties in LiDO
- Toon wetstechnische informatie
- Geen andere versie om mee te vergelijken
- Druk het regelingonderdeel af
- Sla het regelingonderdeel op
Op grond van de artikelen 29 tot en met 32 van Richtlijn 83/181/EEG werd tot en met 31 december 1992 een vrijstelling van BTW verleend voor de invoer in Nederland van produkten van landbouw, veeteelt, bijenteelt, tuinbouw of bosbouw, en op overeenkomstige wijze ook van produkten van visserij of visteelt en jacht (hierna: landbouwprodukten), die afkomstig zijn van landerijen/wateren die in het buitenland in de onmiddellijke nabijheid van Nederland zijn gelegen en die worden geëxploiteerd door landbouwproducenten die de zetel van hun bedrijf in Nederland hebben in de onmiddellijke nabijheid van het betrokken andere land. Onder ‘de onmiddellijke nabijheid van de grens’ werd verstaan een strook aan weerszijden van de grens van 5,5 kilometer.
De vrijstelling was beperkt tot produkten die geen andere behandeling hebben ondergaan dan die welke gewoonlijk na de oogst of de produktie plaatsvindt en die door of voor rekening van de landbouwproducent in Nederland worden binnengebracht.
De vrijstelling was eveneens van toepassing op trekdieren en voorwerpen, welke na uit het vrije verkeer van Nederland te zijn uitgevoerd voor de bewerking van de in de andere Lid-Staat gelegen landerijen en het binnenhalen van de oogst van die landerijen, weder werden ingevoerd.
Op overeenkomstige wijze was op grond van de artikelen 33 en 34 van Richtlijn 83/181/EEG eveneens van omzetbelasting vrijgesteld de invoer van zaaigoed, meststoffen en produkten voor de behandeling van bodem en gewassen, bestemd en benodigd voor de exploitatie van grenslanderijen.
Deze douaneregelingen hebben vanaf 1 januari 1993 hun betekenis voor het intracommunautair vervoer van de desbetreffende goederen verloren. Vanaf 1 januari 1993 leidt het overbrengen door de landbouwer van deze goederen vanuit en naar grenslanderijen gelegen in de ene Lid-Staat naar respectievelijk vanuit zijn bedrijf in de aangrenzende Lid-Staat, op grond van artikel 3a van de wet, veelal tot een belaste intracommunautaire verwerving in de Lid-Staat van bestemming. Aannemende dat ook landbouwers, die onder de landbouwregeling van artikel 27 van de wet vallen, in dergelijke gevallen de verwervingsdrempel als bedoeld in artikel 1a, lid 2, slot, van de wet zullen overschrijden, leidt deze overbrenging tot een extra belastingdruk op de landbouwprodukten.
Naast dit belastbare feit geldt voor de landbouwer onder de landbouwregeling boven de verwervingsdrempel èn voor de landbouwer onder de normale belastingregeling voor de overbrenging van deze goederen de ‘listingsverplichting’ als bedoeld in artikel 37a van de wet.
Gelet op de ratio van de tòt 1 januari 1993 geldende douaneregeling, te weten de wenselijkheid de uitoefening van het landbouw- een veeteeltbedrijf in de grensstreek niet nadelig door belastingheffing te beïnvloeden, ontmoet het geen bezwaar dat in de Nederlandse grensstrook gevestigde landbouwers de landbouwprodukten, die zij hebben ‘geoogst’ op grenslanderijen die zijn gelegen in een andere Lid-Staat, zonder het vervullen van aangifte- of andere administratieve verplichtingen betreffende de heffing van omzetbelasting, overbrengen naar hun bedrijf in Nederland. Op overeenkomstige wijze behoeven Nederlandse landbouwers geen administratieve verplichtingen te vervullen wanneer zij landbouwmachines, zaaigoed, meststoffen en dergelijke goederen van het eigen bedrijf overbrengen naar in andere Lid-Staten gelegen grenslanderijen voor tijdelijk gebruik op c.q. ter bewerking van die landerijen. Ook met betrekking tot het terugbrengen naar Nederland van landbouwmachines en dergelijke, die vanuit Nederland zijn overgebracht naar grenslanderijen in een andere Lid-Staten voor de bewerking van de aldaar gelegen landerijen en het binnenhalen van de oogst van die landerijen, kunnen landbouwers het vervullen van aangifte- en andere administratieve verplichtingen voor de heffing van omzetbelasting achterwege laten.
Deze bijzondere ontheffing geldt niet in gevallen waarin een landbouwer landbouwprodukten naar een andere Lid-Staat vervoert of verzendt ten behoeve van of in het kader van de levering van die produkten aan derden.
Deze ontheffing geldt evenmin in gevallen waarin een landbouwer landbouwmachines in een andere Lid-Staat koopt en al dan niet via een grensperceel in die Lid-Staat na de aankoop overbrengt naar zijn bedrijf in Nederland. In die gevallen zal, zo nodig rekening houdend met de toepassing van de verwervingsdrempel (artikel 1a, lid 2, slot, van de wet) voor landbouwers onder de landbouwregeling, in Nederland een belaste intracommunautaire verwerving plaatsvinden.
Wat hiervoor is aangegeven voor Nederlandse landbouwers die grenslanderijen in andere Lid-Staten hebben, geldt op overeenkomstige wijze voor landbouwers in andere Lid-Staten die grenslanderijen in Nederland hebben.
Dit besluit dient ter vervanging van het besluit van 24 februari 1993, nr. VB 93/447.
