Po śmierci młodszej siostry i rozwodzie rodziców, Touno Kaoru nie potrafi znaleźć swojego miejsca w domu. Po ostrej konfrontacji z pijanym ojcem wybiega z domu i odkrywa tajemniczy tunel. Zdezorientowany tym, co widzi w środku, ucieka, podnosząc po drodze papugę, który wygląda identycznie jak jego dawno zmarłe zwierzę.
Po wyjściu na zewnątrz Kaoru zdaje sobie sprawę, że pomimo spędzenia zaledwie kilkudziesięciu sekund w tunelu, minął cały tydzień. Wtedy przypomina sobie pogłoski o „Tunelu Urashima” – przejściu, które spełnia życzenia w zamian za upływ czasu. Kaoru zaczyna się zastanawiać, czy kolejna wizyta może pomóc.
Po powrocie do wejścia tunelu następnego dnia chłopak zauważa, że był śledzony przez Hanashiro Anzu, nową uczennicę w jego klasie. Ona również wie o plotkach i prosi go o pomoc w eksperymencie. Okazuje się, że również ma życzenie, które może spełnić w tym tajemniczym miejscu.
Oprawa audiowizualna Natsu e no Tunnel, Sayonara no Deguchi (2022)
Wideo
Pierwsze anime studia CLAP, które miałem okazję obejrzeć. Gdy spojrzałem na ich portfolio, to zrozumiałem dlaczego. Zaangażowani byli w zasadzie tylko w filmy. Cztery filmy, z czego jeden był o męskich idolach, więc całkowicie poza kręgiem moich zainteresowań. Jakość oprawy wizualnej jest rewelacyjna. Piękne tła, bardzo ładny design postaci, całość spięta dobrą kompozycją. Muszę też pochwalić jeden szczegół podczas wydarzeń z letniego festiwalu, który zwrócił moją uwagę. Konkretniej chodzi o fajerwerki. Co prawda zrealizowane były w CGI (co jest już od prawie dwóch dekad normą), jednak tak ładnie wyglądających fajerwerków nie widziałem nigdzie indziej.
Podobała mi się także gra kolorów, mocno podkreślająca nastrój scen i odgrywająca ważną rolę w symbolice (ale o tym trochę niżej).
Dźwięk
Twórcy postawili na mniej znanych aktorów w głównych rolach. Można by rzec, że całkiem nowe twarze, jeśli chodzi o role w anime. Zawsze ciekawi mnie to, jak sobie poradzi świeży narybek w głównych rolach. W tym przypadku (zresztą, jak zwykle) śpieszę poinformować, że nie byłem zaskoczony. Poziom aktorstwa głosowego i oddanie charakterów postaci wypadł świetnie.
Ścieżka dźwiękowa raczej nie zapada w pamięć. Idealnie wpasowuje się w tło, jednak nie ma w sobie walorów słuchalności poza filmem.
Fabuła i bohaterowie Natsu e no Tunnel, Sayonara no Deguchi (2022)
Wstęp
Natsu e no Tunnel, Sayonara no Deguchi zainteresował mnie mój znajomy, który podesłał mi jedną scenę. Jednak nie to było czynnikiem decydującym. Gdy spojrzałem na tagi i zobaczyłem romans, dramat, sci-fi oraz opis jednoznacznie nakreślił mi, iż będę miał do czynienia z materiałem o zabawach czasem – wiedziałem, że muszę to obejrzeć. Chcę tylko zaznaczyć, iż nie znam materiału źródłowego (light novel) i oceniam wyłącznie film.
Krótko o fabule
Życie Touno Kaoru przerodziło się w koszmar po tragicznej śmierci jego siostry, z którą był mocno związany. Sytuacja doprowadziła do rozwodu rodziców, co z kolei zapoczątkowało alkoholizm ojca. Chłopak żył z dnia na dzień bez celu. Pewnego dnia spotyka na stacji kolejowej tajemniczą dziewczynę, której nigdy wcześniej nie widział. Po krótkiej rozmowie wymienia się z nią adresem mailowym. Na tym jego kontakt z Hanashiro Anzu się kończy. Wkrótce okazuje się, iż zostaje ona nową uczennicą w jego szkole, ponadto przydzielono ją do klasy Kaoru.
Tego samego dnia, po ostrej konfrontacji z pijanym ojcem, wybiega z domu i odkrywa tajemniczy tunel. Zdezorientowany tym, co widzi w środku, ucieka, podnosząc po drodze papugę, która wygląda identycznie jak jego dawno zmarłe zwierzę.
Po wyjściu na zewnątrz Kaoru zdaje sobie sprawę, że pomimo spędzenia zaledwie kilkudziesięciu sekund w tunelu, minął cały tydzień. Wtedy przypomina sobie pogłoski o „Tunelu Urashima” – przejściu, które spełnia życzenia w zamian za upływ czasu. Kaoru zaczyna się zastanawiać, czy kolejna wizyta może pomóc w zrealizowaniu jego marzenia. Po powrocie do wejścia tunelu następnego dnia chłopak zauważa, że był śledzony przez Anzu. Ona również wie o plotkach i prosi go o pomoc w eksperymencie. Okazuje się, że również ma życzenie, które może spełnić wyłącznie w tym tajemniczym miejscu.
Treść filmu
Natsu e no Tunnel, Sayonara no Deguchi ukazuje ciekawe rozważania nad zjawiskiem dylatacji czasu. Przede wszystkim skupia się jednak na ukazaniu konsekwencji tego zjawiska. Zjawiska, które występuje w fizyce i zostało udowodnione a także zjawiska często eksplorowanego w gatunku Sci-Fi. W tym przypadku autor podszedł do tematu bardzo oryginalnie. Pokazano to z pomocą nadnaturalnego i bardzo tajemniczego miejsca. Mowa o Tunelu Urashima, który spełnia życzenia w zamian za skonsumowanie ogromnych ilości czasu ze świata zewnętrznego – a więc tym samym wszystkiego, z czym wchodzący jest związany.
Stopniowe odkrywanie tajemnicy tunelu w połączeniu z okazjonalnymi introspekcyjnymi rozmowami między Hanashiro i Touno jest nie tylko ważne z perspektywy rozwoju postaci, ale także wyrazistym ostrzeżeniem przed upływem czasu – przeszłość jest niezmienna, a próba jej zmiany doprowadzi jedynie do utraty teraźniejszości.
Osobiście uwielbiam takie koncepty i już od pierwszych minut filmu byłem przekonany, iż znajdzie on specjalne miejsce w moich wspomnieniach.
Bohaterowie
W filmie zdecydowaną większość czasu ekranowego poświęcono Touno Kaoru i Hanashiro Anzu. To film o nich i ich wyjątkowej więzi. Co prawda od czasu do czasu wchodzą oni w interakcje z innymi, jednak nie zmienia to faktu, iż twórcy jednoznacznie chcieli pokazać i rozwinąć wątek głębokich uczuć ich wiążących. Widać to już od startowych sekund filmu, gdzie już przy ich pierwszym spotkaniu coś zaiskrzyło.
Kaoru i Anzu wpływają na siebie bardzo pozytywnie. Kaoru dodaje Anzu pewności siebie, natomiast Anzu nadaje swoją obecnością sensu życia i działania Kaoru. Na początku nie zdają sobie sprawy jak wiele ich łączy. Oboje uświadamiają sobie to dopiero, gdy nastaje czas rozłąki i tęsknota dosłownie rozszarpuje ich od wewnątrz.
W tym miejscu chciałbym postawić główny zarzut tej adaptacji (mimo iż nie znam oryginału). Pacing filmu miejscami bardzo negatywnie wpływa na flow całości. Historia przedstawiona w filmie miała potencjał na zdewastowanie emocjonalne widza (w pozytywnym słowa znaczeniu). Jednak do tego potrzeba czasu na eksplorację emocji bohaterów. To, w jaki sposób akcja przyspieszyła pod koniec filmu, niestety trochę zmarnowało potencjał na zapisanie się na stałe w pamięci jako genialny dramat. Zdecydowanie za mało czasu poświęcono na pokazanie rozpaczy. Oczywiście – można to tłumaczyć tym, że całość pokazano z perspektywy wchodzącego do tunelu. I absolutnie nie jest to zły argument. Niemniej jednak na mnie wywarłby ten film jeszcze większe wrażenie, gdyby twórcy zdecydowali się na przedłużenie całości choćby o dwadzieścia dodatkowych minut.
Symbolika
W filmie Natsu e no Tunnel, Sayonara no Deguchi wykorzystano sporo elementów tła do przedstawienia stanu emocjonalnego, uczuć łączących bohaterów i ogólnej atmosfery. Były to między innymi samoloty na niebie ustawione względem siebie w różnych kątach i odległościach. Nie zabrakło też motywów stacji i przejazdów kolejowych czy pór roku. Ponadto, było też trochę mniej oczywistych rzeczy, jak te same ujęcia kwitnących i więdnących kwiatów lub nawet ryb w oceanarium odzwierciedlających uczucia bohaterów.
Genialna gra kolorów i światła dodatkowo to podkreślała. W tle działo się bardzo wiele i naprawdę warto zwrócić uwagę na te szczegóły, gdyż właśnie te elementy są dla tego filmu jak przyprawy podczas gotowania.
Ciekawostki
Mangi na półkach głównej bohaterki to prawdziwe tytuły. Sporo pozycji z Flower Comics, wydawnictwa specjalizującego się w wydawaniu mangi shoujo. Jeden z tytułów widocznych na poniższym zrzucie mam nawet w swojej kolekcji (Bokura ga Ita).
Innym ciekawym faktem jest stół w kawiarni, do której udali się główni bohaterowie. Jest to stół będący jedocześnie automatem z grą Galaxian (a raczej jego klonem na rynek japoński – Moon Base). Więcej na ten temat powiedział The 8Bit Guy na swoim kanale. Polecam jego materiał na ten temat, gdyż zrobił on to lepiej, niż ja byłbym w stanie (choćby z prostego faktu, że posiada on ten sprzęt fizycznie).
Cieszę się, że twórcy Natsu e no Tunnel, Sayonara no Deguchi zdecydowali się na pokazanie tego urządzenia – dzięki temu wiem, jakie miał on zastosowanie.
Natsu e no Tunnel, Sayonara no Deguchi (2022) – Ocena i podsumowanie
Mimo problemów z pacingiem jestem w stanie docenić starania twórców. Bohaterowie i przedstawiona historia są w stanie się mocno wybronić. Oprawa wizualna to uczta dla oczu. Zakończenie byłoby co prawda o wiele bardziej satysfakcjonujące (nie oznacza to, że w takiej formie nie jest), gdyby więcej czasu poświęcono eksploracji rozpaczy bohaterów, ponieważ mocniej związałby to widza emocjonalnie. Mimo wszystko jestem w stanie zaakceptować ten film, w takiej formie, w jakiej został ukończony. Możliwe, iż w przyszłości sięgnę po materiał źródłowy, by lepiej poznać bohaterów. Jednak to będzie miało miejsce w dalszej niż bliższej przyszłości. Podsumowując, mogę z czystym sumieniem stwierdzić, że Natsu e no Tunnel, Sayonara no Deguchi to pozycja obowiązkowa dla wielbicieli tego typu historii.
Finalny werdykt
Final evaluation
Z jakim tłumaczeniem polecam oglądać Natsu e no Tunnel, Sayonara no Deguchi (2022)
- TakaNishi (Spubs) – dobre tłumaczenie. Nie mam się w zasadzie do niczego przyczepić. Jeśli bym musiał coś wynaleźć, to może byłby to fakt braku tłumaczenia utworu z openingu i endingu (jest sama transkrypcja). Jednak jeśli chodzi o samo tłumaczenie – nie byłem w stanie znaleźć niczego innego, co mógłbym z czystym sumieniem polecić.
